- ไม้ล้มลุก อายุหลายปี ลำต้นใต้ดินสั้นและแข็ง ลำต้นหนือดินขึ้นเป็นกอ รูปสามเหลี่ยมมนๆ โคนต้นเกือบกลม ลำต้นที่อยู่ใต้ช่อดอกสาก หุ้มด้วยกาบที่ปราศจากใบ ที่โคนกาบสีเขียวอ่อน ดอกแผ่เป็นช่อ ช้อนกัน 2 ชั้น ชั้นแรกจำนวนมาก ยาว ชั้นที่ 2 แยกจากชั้นแรกอีกอันละ 4-10 แขนง ใบประดับมีเป็นจำนวนมาก ยาวเกือบเท่าต้น และเกือบเป็น 2 เท่าของช่อดอก แข็งแบน ช่อย่อยๆ ติดกันเป็นกระจุกอยู่ที่ปลายช่อ ดอกชั้นที่ 2 รูปหอกแกมขอบขนานหรือรีแบน มีดอกติดกันแน่น สีเขียวอ่อน แกนกลางช่อย่อยไม่มีครีบ ใบประดับช่อย่อยรูปไข่ ปลายแหลมอ่อนนุ่ม สีเขียวอ่อน ปลายสีน้ำตาล มี 3-5 เส้น เป็นรูปเรือเห็นชัดเจน ผลรูปไข่แกมรูปรี เมื่อแก่มีสีน้ำตาล มีท่อรังไข่ติดอยู่ยาวเท่ากับผล ปลายแยกเป็นแฉกยาว 3 แฉก

- กกรังกาชนิดนี้มีถิ่นกำเนิดจากอารเบียสู่แอฟริกาใต้และหมู่เกาะมหาสมุทรอินเดีย ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และที่อื่น ๆ ในเขตร้อนที่ปลูกเป็นพืชเส้นใย (ฟิลิปปินส์, จีน, ฮาวาย, อาร์เจนตินา, หมู่เกาะคานารี) หรือมีการใช้เป็นไม้ประดับ นอกจากนี้ยังมีการเพาะปลูกในบางประเทศ ได้แก่ ในอินโดนีเซีย (สุมาตรา, ชวา), ฟิลิปปินส์, ออสเตรเลีย, นิวแคลิโดเนียและฮาวาย