- Not recorded.

- China, Andaman Is., Cambodia, Myanmar, Vietnam, Java, Malaysia, Sumatra.

- พบทั่วไปในป่าเบญจพรรณ ต่างประเทศพบในทางตอนใต้ของจีน อินโดนีเซีย มาเลเซีย ศรีลังกา อินเดีย

- พืชชนิดนี้มีเขตการกระจายพันธุ์ในประเทศอินเดีย สาธารณรัฐประชาชนจีน และแถบเอเชียเขตร้อน ในประเทศไทยพบได้ทั่วไป ชอบขึ้นในดินปนทราย มีปลูกเป็นพืชสวนครัวและปลูกเป็นพืชเศรษฐกิจ

- พบทั่วไปในป่าเบญจพรรณ ต่างประเทศพบในทางตอนใต้ของจีน อินโดนีเซีย มาเลเซีย ศรีลังกา อินเดีย

- พบทั่วไปในป่าเบญจพรรณ ต่างประเทศพบในทางตอนใต้ของจีน อินโดนีเซีย มาเลเซีย ศรีลังกา อินเดีย

- พบทั่วไปในป่าเบญจพรรณ ต่างประเทศพบในทางตอนใต้ของจีน อินโดนีเซีย มาเลเซีย ศรีลังกา อินเดีย

- ไม้ล้มลุก สูงได้ถึง 1 ม. เหง้าและรากสีน้ำตาลอมเหลือง รากยาวได้ถึง 6 ซม. โคนกาบใบขยายออก ใบรูปขอบขนานหรือรูปใบหอก ยาวได้ถึง 50 ซม. ก้านใบยาว 7–16 ซม. ช่อดอกออกที่ยอด ยาวได้ถึง 6 ซม. มีได้ถึง 10 ดอก ใบประดับรูปขอบขนาน ยาวประมาณ 3.5 ซม. หลอดกลีบดอกยาวประมาณ 4 ซม. โคนก้านชูอับเรณูมีต่อม 2 ต่อม ดอกสีขาว รูปขอบขนาน ยาวประมาณ 2 ซม. กลีบปากรูปใบพาย ยาวประมาณ 2 ซม. มีรอยย่นสีแดง ชมพู หรือม่วง ปลายกลีบเรียบหรือเว้าตื้น โคนด้านในมีจุดแดง แผ่นเกสรเพศผู้ที่เป็นหมันรูปใบพาย ยาวประมาณ 1.5 ซม. เส้นกลีบบางใส อับเรณูโค้งเล็กน้อย สันอับเรณูรูปสามเหลี่ยมพับงอกลับ

- เหง้าสีเหลือง ส่วนเหนือดินสูง 50 ซม. ใบรูปไข่หรือรูปขอบขนาน สีเขียว มีขนประปรายบริเวณ เส้นกลางใบด้านท้องใบ ช่อดอกออกที่ปลายยอด ส่วนเหนือดิน ใบประดับรูปใบหอก กลีบดอกสีชมพู กลีบปากสีชมพูขาว แต้มสีเส้นสีม่วง

- ไม้ล้มลุกอายุหลายปี เหง้าสั้น รากอวบ รูปทรงกระบอกหรือรูปไข่ค่อนข้างยาว ปลายเรียว กว้าง 1-2 เซนติเมตร ยาว 4–10 เซนติเมตร ออกเป็นกระจุก ผิวสีน้ำตาลอ่อน เนื้อในสีเหลือง มีกลิ่นเฉพาะตัว ลำต้นเทียมมีใบ 2-7 ใบ ใบ เป็นใบเดี่ยว เรียงสลับ รูปไข่กลับแกมรูปขอบขนาน หรือรูปรีแกมรูปใบหอก กว้าง 5–12 เซนติเมตร ยาว 12–50 เซนติเมตร ปลายเรียวแหลม โคนมนหรือแหลม ขอบเรียบ เส้นกลางใบ ก้านใบ และกาบใบด้านบนเป็นร่อง ด้านล่างนูนเป็นสัน ก้านใบเรียบ ยาว 7–25 เซนติเมตร กาบใบสีชมพู ยาว 7–25 เซนติเมตร ลิ้นใบยาวประมาณ 5 มิลลิเมตร ปลายเว้าตื้น ช่อดอก แบบช่อเชิงลด ออกที่ยอดระหว่างกาบใบคู่ในสุด ยาวประมาณ 5 เซนติเมตร ดอกสีขาวอมสีชมพูอ่อน ใบประดับรูปใบหอก ยาว 4-5 เซนติเมตร กลีบเลี้ยงสีขาวหรือสีขาวอมสีชมพูอ่อน โคนติดกันเป็นหลอด ยาว 1.5-2 เซนติเมตร ปลายแยกเป็น 3 แฉก กลีบดอกโคนติดกันเป็นหลอด ยาว 4.5–5.5 เซนติเมตร ปลายแยกเป็น 3 แฉก รูปขอบขนาน ขนาดไม่เท่ากัน แฉกใหญ่ 1 กลีบ กว้างประมาณ 7 มิลลิเมตร ยาวประมาณ 1.8 เซนติเมตร อีกสองแฉกขนาดเท่ากัน กว้างประมาณ 5 มิลลิเมตร ยาวประมาณ 1.5เซนติเมตร กลีบข้าง (เกสรเพศผู้เป็นหมันคล้ายกลีบดอกอยู่ด้านข้าง) มี 2 กลีบ สีชมพูอ่อน รูปไข่กลับ ยาวประมาณ 1.5 เซนติเมตร กลีบปาก (เกสรเพศผู้เป็นหมันคล้ายกลีบดอกอยู่ตรงกลาง) สีขาวหรือสีชมพู รูปไข่กลับหรือรูปขอบขนานกว้าง ยาว 2.5-3.5 เซนติเมตร โค้งเว้าเข้าใน ขอบหยิกงอเล็กน้อย ปลายผาย มีสีชมพูหรือสีม่วงแดงเป็นเส้น ๆ อยู่เกือบทั้งกลีบ เกสรเพศผู้สมบูรณ์มี 1 อัน ก้านชูอับเรณูสั้นและหุ้มก้านชูยอดเกสรเพศเมีย สันอับเรณูพับกลับ ปลายเว้าตื้น รังไข่อยู่ใต้วงกลีบ รูปขอบขนาน มี 3 ช่อง แต่ละช่องมีออวุลจำนวนมาก ผล แบบผลแห้งแตก เมล็ด สีดำ เยื่อหุ้มเมล็ดจักเป็นครุย

- เหง้าสีเหลือง ส่วนเหนือดินสูง 50 ซม. ใบรูปไข่หรือรูปขอบขนาน สีเขียว มีขนประปรายบริเวณ เส้นกลางใบด้านท้องใบ ช่อดอกออกที่ปลายยอด ส่วนเหนือดิน ใบประดับรูปใบหอก กลีบดอกสีชมพู กลีบปากสีชมพูขาว แต้มสีเส้นสีม่วง

- เหง้าสีเหลือง ส่วนเหนือดินสูง 50 ซม. ใบรูปไข่หรือรูปขอบขนาน สีเขียว มีขนประปรายบริเวณ เส้นกลางใบด้านท้องใบ ช่อดอกออกที่ปลายยอด ส่วนเหนือดิน ใบประดับรูปใบหอก กลีบดอกสีชมพู กลีบปากสีชมพูขาว แต้มสีเส้นสีม่วง

- เหง้าสีเหลือง ส่วนเหนือดินสูง 50 ซม. ใบรูปไข่หรือรูปขอบขนาน สีเขียว มีขนประปรายบริเวณ เส้นกลางใบด้านท้องใบ ช่อดอกออกที่ปลายยอด ส่วนเหนือดิน ใบประดับรูปใบหอก กลีบดอกสีชมพู กลีบปากสีชมพูขาว แต้มสีเส้นสีม่วง

- หัว ราก เหง้า

- แก้ลมวิงเวียน แน่นหน้าอก บำรุงกำหนัด แก้โรคในปากและคอ

- ทางอาหาร รากมีกลิ่นหอมเฉพาะตัว นำมาใช้เป็นเครื่องแกงประกอบอาหาร ดับกลิ่นคาวของเนื้อสัตว์ ทำน้ำปั่นช่วยเพิ่มความสดชื่น ทางสมุนไพร เหง้าใช้แก้โรคในปาก ขับปัสสาวะ รักษาโรคบิด แก้ปวดมวนท้อง ขับระดูขาว รากหรือนมกระชาย มีรสเผ็ดร้อนขม มีสรรพคุณคล้ายโสม โดยใช้นมกระชายตำหรือดองเหล้า แก้กามตายด้าน บำรุงความรู้สึกทางเพศ ทำให้ร่างกายกระชุ่มกระชวย

- อาหาร,สมุนไพร

- สิ่งมีชีวิตที่มีสถานภาพเป็นกังวลน้อยที่สุด Least Concern: LC (IUCN, 2013)