- ไม้ต้น สูงได้ถึง 20 ม. แยกเพศร่วมต้น มีขนรูปดาวเป็นมัดกระจาย เปลือกมีช่องอากาศ ใบประกอบมีใบย่อย 1–4 คู่ ก้านยาว 1–2 ซม. ใบย่อยรูปไข่ ยาว 2–7 ซม. โคนเบี้ยว ขอบจักมน แผ่นใบมีขนยาวใกล้โคนเส้นกลางใบ ก้านใบยาวประมาณ 3 มม. ช่อดอกแบบช่อกระจุกแยกแขนง ยาวได้ถึง 15 ซม. ช่อย่อยยาว 2–4 ซม. ม้วนเล็กน้อย กลีบเลี้ยง 5 กลีบ รูปรีถึงรูปขอบขนาน หรือแกมรูปไข่ ยาว 5.5–9 มม. สีแดงอมเขียว ดอกสีขาว มี 2–4 กลีบ รูปไข่กลับ ยาวประมาณ 3 มม. จานฐานดอกรูปคล้ายปาก เกสรเพศผู้ 6–9 อัน ก้านชูอับเรณูยาว 5–9 มม. รังไข่มี 3 ช่อง มีขน แต่ละช่องมีออวุล 2 เม็ด ยอดเกสรเพศเมียเรียบ ผลแห้งแตก บาง ยาว 3.2–5.5 ซม. ปีกกว้างประมาณ 2 ซม. เมล็ดสีดำ รูปรี ยาวประมาณ 5 มม. มีขน ขั้วเมล็ดขนาดเล็ก ไม่มีเยื่อหุ้ม

- มีเขตการกระจายพันธุ์เฉพาะในภูมิภาคอินโดจีน อาจพบในพม่าด้วย ส่วนในไทยพบได้ทุกภาค ยกเว้นทางภาคใต้ โดยพบขึ้นตามป่าเบญจพรรณ ป่าดิบแล้ง และขึ้นประปรายตามป่าราบ ชอบเขาหินปูน ระดับความสูงจนถึง 600 เมตร