- ภาคเหนือ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ภาคตะวันออก ภาคตะวันตก และภาคใต้

- ภาคเหนือ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ภาคตะวันออก ภาคตะวันตก และภาคใต้

- เลย

- มุกดาหาร

- พะเยา

- น่าน

- เป็นสัตว์ที่มีกลิ่นสาบฉุนมาก รูปร่างอ้วนกลมคล้ายหมู ขนตามตัวสีเหลืองเทาหรือดำ หน้ายาว ขนบริเวณหน้าสีขาว เป็นแถบที่แก้มและหน้าผาก จมูกยื่นยาวคล้ายจมูกหมู ตาแลหูมีขนาดเล็ก ขนยาว และหางค่อนข้างสั้น เท้าไม่เป็นกีบ เล็บมีสีซีดค่อนข้างยาวโค้งงอและแข็งแรงแต่ยืดหดไม่ได้ เพื่อใช้ในการขุดดิน ลำตัวมีขนสีน้ำตาลอมเหลืองหรือเทา ส่วนหัวมีลวดลายของแถบขนสีขาวสลับกับสีด้า โดยแถบขนสีดำพาดจากด้านข้างของจมูกผ่านตามายังหู ขนาบด้วยแถบขนสีขาวที่พาดจากหน้าผากมายังริมฝีปากบน และแถบขนสีขาวจากใต้ตามายังและใต้ปากมีแถบขนสีด้าพาดมายังผ่านแก้ม นท้องมีสีด้า หรือน้้าตาลเข้ม ขนที่คอ และปลายหูและหางมีสีขาว สีขนอาจเปลี่ยนแปลงไปตามฤดูกาล หรือขึ้นกับสัตว์แต่ละตัว บางตัวมีสีขนออกสีดำ ขณะที่บางตัวเป็นสีน้ำตาล นอกจากนี้ยังมีขนาดต่างกับไปตามสภาพภูมิประเทศ โดยพวกที่อาศัยทางตอนเหนือจะมีขนาดเล็กกว่า พวกที่อยู่ทางตอนใต้ในแถบอินโดจีน และไทย

- พบในเนปาล ภูฐาน อินเดีย จีน พม่า ไทย ลาว กัมพูชา เวียดนาม เกาะสุมาตรา สำหรับประเทศไทยพบทั่วไปทุกภาค
พบอาศัยอยู่ได้ในหลายสภาพพื้นที่ ทั้งในป่าสมบูรณ์ชายป่า หรือ ป่าเสื่อมโทรม รวมทั้งในสวนยาง

- ป่าภูหลวง

- ภูผาเทิบ

- บริเวณบ้านปางพริก ตำบลผาช้างน้อย อำเภอปง

- พื้นที่เกษตรกรรม บริเวณหน่วยจัดการต้นน้ำน้ำแหน อำเภอท่าวังผา และพื้นที่ใกล้เคียง

- สวนสัตว์นครราชสีมา,สวนสัตว์อุบลราชธานี

- ระบบนิเวศภูเขา

- ระบบนิเวศพื้นที่แห้งแล้งและกึ่งชื้น, ภูเขาหินทรายปกคลุมไปด้วยป่าและลานหิน

- ระบบนิเวศป่าไม้

- ระบบนิเวศเกษตร

- สิ่งมีชีวิตที่มีสถานภาพมีแนวโน้มใกล้สูญพันธุ์ Vulnerable: VU (IUCN, )

- สิ่งมีชีวิตที่มีสถานภาพมีแนวโน้มใกล้สูญพันธุ์ Vulnerable: VU (IUCN, 2016)

- สิ่งมีชีวิตที่มีสถานภาพมีแนวโน้มใกล้สูญพันธุ์ Vulnerable: VU (ONEP, 2563)