- นครพนม

- ขอนแก่น,กาฬสินธุ์,กำแพงเพชร,ฉะเชิงเทรา,ชลบุรี,จันทบุรี,ชัยนาท,ชุมพร,เชียงใหม่,ตรัง,เชียงราย,ตราด,นครนายก,นครปฐม,นครพนม,ชัยภูมิ,กาญจนบุรี,ตาก,กรุงเทพมหานคร,นคราชสีมา,นครศรีธรรมราช,นครสวรรค์,นนทบุรี,นราธิวาส,น่าน,กระบี่,บุรีรัมย์,ปทุมธานี,ปราจีนบุรี,พระนครศรีอยุธยา,พัทลุง,พังงา,เพชรบุรี,เพชรบูรณ์,แพร่,ภูเก็ต,พิษณุโลก,มหาสารคาม,มุกดาหาร,แม่ฮ่องสอน,ยโสธร,พิจิตร,ยะลา,ระนอง,ระยอง,ร้อยเอ็ด,ราชบุรี,ลพบุรี,ลำพูน,เลย,สกลนคร,ศรีสะเกษ,สงขลา,สตูล,สมุทรปราการ,ลำปาง,สมุทรสงคราม,สมุทรสาคร,พะเยา,สิงห์บุรี,สุโขทัย,สุพรรณบุรี,สุราษฎร์ธานี,สุรินทร์,หนองบัวลำภู,อ่างทอง,หนองคาย,อำนาจเจริญ,อุดรธานี,อุตรดิตถ์,สระบุรี,อุบลราชธานี,บึงกาฬ,สระแก้ว,ประจวบคีรีขันธ์,ปัตตานี,อุทัยธานี

- อ่างเก็บน้ำหนองบัว/มหาสารคาม

- ฉะเชิงเทรา

- แม่น้ำสงครามตอนล่าง

- All provinces

- ป่าสงวนแห่งชาติป่าดงมะอี่, ป่าสงวนแห่งชาติป่ายางน้ำกลัดเหนือและป่ายางน้ำกลัดใต้, ป่าสงวนแห่งชาติป่าเขาสวนกวาง, ป่าสงวนแห่งชาติป่าเขาสมิง (ป่าคลองใหญ่-ป่าเขาไฟไหม้), ป่าสงวนแห่งชาติป่าเลนคลองปะเหลียนและป่าคลองท่าบ้า, ป่าสงวนแห่งชาติป่าแม่คำมี, ป่าสงวนแห่งชาติป่าลำน้ำน่านฝั่งขวา, ป่าสงวนแห่งชาติป่าแม่วงก์ – แม่เปิน , ป่าสงวนแห่งชาติป่าน้ำเปื๋อย ป่าน้ำหย่วน และป่าน้ำลาว, ป่าสงวนแห่งชาติป่าแม่ธิ แม่ตีบ แม่สาร

- บริเวณโดยรอบโรงไฟฟ้าบางปะกง อำเภอบางปะกง จังหวัดฉะเชิงเทรา

- พบอาศัยในป่าหลากหลาย นาข้าว และพื้นที่ชุมชน

- Inhabits from lowland wetland to lowland evergreen forest. usually found in paddy field.

- พบทั่วประเทศ

- พบทั่วประเทศ

- งูเห่า เป็นงูบกขนาดกลาง มีหลายสี คือ ดำ น้ำตาล เขียวอมเทา เหลืองหม่น ขาว มีทั้งที่มีลายตามตัว และไม่มีลายเลย เป็นงูที่มีอันตราย นิสัยดุ ฉกกัด มักทำเสียงขู่ ฟู่ๆ เมื่อเกิดอาการตกใจ และเป็นงูที่มีพิษร้ายแรง มีร่องและรูทางออกของน้ำพิษทางด้านหลังของเขี้ยวพิษ เขี้ยวพิษขนาดไม่ใหญ่นัก ผนึกแน่นกับขากรรไกรขยับไม่ได้ นอกจากเขี้ยวพิษแล้วอาจมีเขี้ยวสำรองอยู่ติด ๆ กันอีก 1-2 อัน ฟันที่ขากรรไกรล่างไม่มีฟันหน้าใหญ่ที่คล้ายเขี้ยว งูเห่าเมื่อโตเต็มวัย มีความยาวประมาณ 120-150 เซนติเมตร เมื่อเทียบตามส่วนสามารถแผ่แม่เบี้ยได้กว้างที่สุดกว่าชนิดอื่น ยกตัวชูคอแผ่แม่เบี้ยได้สูงที่สุดประมาณ 1 ใน 3 ของความยาวลำตัว เกล็ดบนหัวมีขนาดใหญ่

- งูขนาดกลาง เป็นงูพิษร้ายแรง ขนาดจากปลายปากถึงปลายหางยาวประมาณ 120-150 เซนติเมตร มีลำตัวค่อนข้างยาวเรียว หัวเรียว มีความผันแปรของสีมาก ส่วนใหญ่มีสีตัวเป็นสีน้ำตาล น้ำตาลดำ น้ำตาลอ่อน หรือเกือบเหลือง รวมทั้งสีขาว มีทั้งที่มีลายตามตัว และไม่มีลาย ขณะแผ่แม่เบี้ยมักเห็นลายดอกจันเป็นรูปวงแหวนเดี่ยว แต่อาจมีความผันแปรเป็นรูปแบบอื่น เช่น รูปอานม้า วงกลมไม่สมบูรณ์ สี่เหลี่ยม ลายคาดขวาง ลูกงูจะมีลักษณะสีลวดลายคล้ายตัวโตเต็มวัย งูเห่าหม้อไม่สามารถพ่นพิษได้

- อาหาร

- ใช้เป็นอาหาร โดยการนำไปย่างโดยการนำไปคลุกกับมดแดงเพื่อให้มีรสเปรี้ยวให้กลมกล่อมขึ้น และบางพื้นที่นำดีงูเห่าผสมเหล้าเพราะเชื่อว่าช่วยเพิ่มพลังทางเพศ

- สิ่งมีชีวิตที่มีสถานภาพเป็นกังวลน้อยที่สุด Least Concern: LC (IUCN, 2012)

- สิ่งมีชีวิตที่มีสถานภาพเป็นกังวลน้อยที่สุด Least Concern: LC (ONEP, 2563)

- สิ่งมีชีวิตที่มีสถานภาพเป็นกังวลน้อยที่สุด Least Concern: LC (ONEP, 2560)