- Annual tufted herb.

- ต้นสูง 45-60 เซนติเมตร ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางลำต้น 1.4-2.0 มิลลิเมตร ใบยาว 8-14 เซนติเมตร กว้าง 7-9 มิลลิเมตร กาบใบยาว 6-9 เซนติเมตร ช่อดอก (inflorescence) ยาว 22-30 เซนติเมตร ส่วนHeadของช่อดอกยาว 5-7 เซนติเมตร

- Grasslands, deciduous dipterocarp and pine forests, 250-1,300 m alt.

- Mayanmar, Vietnam.

- Petchabun,Loei,Chaiyaphum,Trat

- อุบลราชธานี

- เป็นพืชอายุหลายปี แตกกอขนาดเล็กค่อนข้างตั้ง ใบเป็นแบบรูปใบแคบ (linear) ขอบใบขนานเกือบถึงปลายใบ ปลายใบทู่และมีขนาดใบใหญ่กว่าหญ้าหางนกยูงขนสั้น (E. zeylanica) ใบเรียบ ขอบใบมีหยักแบบขนครุย (ciliate) และสากมือ ใกล้ๆฐานใบมีขนตามขอบใบ กาบใบไม่มีขน ลักษณะกาบใบบีบตัวแบนเป็นสันเช่นเดียวกับของหญ้ามาเลเซีย ลิ้นใบ (ligule) แบบแผ่นเยื่อบางๆปลายเรียบ (membranous entire) สูง 0.8-1.0 มิลลิเมตร ออกดอกช่วงเดือนสิงหาคม-มกราคม ช่อดอกออกที่ปลายยอดแบบช่อเชิงลดกลายๆ (spike like raceme) กลุ่มดอกย่อย (spikelet) เรียงแนบต่อเนื่องด้านเดียวบนแกนช่อดอก(rachis) กลุ่มดอกย่อยเกาะเป็นคู่ คู่ละ2กลุ่ม กลุ่มดอกสมบูรณ์เพศ (fertile) ไม่มีก้านส่วนกลุ่มดอกหมัน(infertile)มีก้านดอกชัดเจนโดยปลายก้านขยายใหญ่กว่าส่วนโคน กาบดอก (glume) แข็งหนาเป็นเงาวาว ขอบกาบดอกมีขนหนามแข็ง (spine) ยาว 2 -3 มิลลิเมตร มีสีเขียวถึงเขียวแกมแดงเข้มขึ้นเรียงริมขอบตลอดทั้งดอก ดอกย่อย (floret) รูปรีถึงรูปขอบขนาน (elliptic-oblong) มีสีม่วงอมแดงและฐานดอก รูปป้านมน อับเรณู (anther) สีเหลืองถึงเหลืองแกมม่วงแดง ยอดเกสรตัวเมีย (stigma) สีเหลืองถึงสีม่วงอมแดง

- ไทย

- อำเภอโพธิ์ไทร อำเภอพิบูลมังสาหาร จังหวัดอุบลราชธานี