- ชันรูจีเป็นไม้ต้น สูง 5–25 ม. กิ่งอ่อน ใบอ่อนและช่อดอก มีขนสีสนิมเหล็กปกคลุม เมื่อแก่เกลี้ยง ใบ ประกอบแบบขนนกปลายคี่ เรียงสลับ ก้านใบยาว 7–9 ซม. มีใบย่อย 4–6 คู่ แผ่นใบย่อยรูปขอบขนานแกมรูปไข่ หรือรูปหอกแกมรูปรี กว้าง 2.5–6 ซม. ยาว 5–18 ซม. ปลายเรียวแหลม หรือค่อยๆ เรียวแหลมไปตั้งแต่กลางใบ โคนกลมเบี้ยว หรือกึ่งรูปหัวใจ ผิวใบมีขนกระจายทั่วไป หรือเฉพาะบนเส้นกลางใบและเส้นแขนงใบทั้งสองด้าน เส้นแขนงใบย่อย 8–14 คู่ ก้านใบย่อยยาว 0.3–0.9 ซม. ดอก เล็ก สีขาว หรือชมพู ออกเป็นช่อแยกแขนง ผล ค่อนข้างกลม เส้นผ่านศูนย์กลาง 0.8–1.4 ซม. มีขนนุ่มสีน้ำตาล มีปีกรูปขอบขนาน กว้าง 0.8 ซม. ยาว 8.5–11 ซม. ปลายมน หรือค่อนข้างแหลม ชันรูจีมีการกระจายพันธุ์ในป่าดิบและบนเขาหินปูนทางภาคใต้ ที่ความสูงจากระดับทะเลปานกลาง 50–200 ม.

- ชันรูจีเป็นไม้ต้น สูง 5–25 ม. กิ่งอ่อน ใบอ่อนและช่อดอก มีขนสีสนิมเหล็กปกคลุม เมื่อแก่เกลี้ยง ใบ ประกอบแบบขนนกปลายคี่ เรียงสลับ ก้านใบยาว 7–9 ซม. มีใบย่อย 4–6 คู่ แผ่นใบย่อยรูปขอบขนานแกมรูปไข่ หรือรูปหอกแกมรูปรี กว้าง 2.5–6 ซม. ยาว 5–18 ซม. ปลายเรียวแหลม หรือค่อยๆ เรียวแหลมไปตั้งแต่กลางใบ โคนกลมเบี้ยว หรือกึ่งรูปหัวใจ ผิวใบมีขนกระจายทั่วไป หรือเฉพาะบนเส้นกลางใบและเส้นแขนงใบทั้งสองด้าน เส้นแขนงใบย่อย 8–14 คู่ ก้านใบย่อยยาว 0.3–0.9 ซม. ดอก เล็ก สีขาว หรือชมพู ออกเป็นช่อแยกแขนง ผล ค่อนข้างกลม เส้นผ่านศูนย์กลาง 0.8–1.4 ซม. มีขนนุ่มสีน้ำตาล มีปีกรูปขอบขนาน กว้าง 0.8 ซม. ยาว 8.5–11 ซม. ปลายมน หรือค่อนข้างแหลม ชันรูจีมีการกระจายพันธุ์ในป่าดิบและบนเขาหินปูนทางภาคใต้ ที่ความสูงจากระดับทะเลปานกลาง 50–200 ม.

- ชันรูจีเป็นไม้ต้น สูง 5–25 ม. กิ่งอ่อน ใบอ่อนและช่อดอก มีขนสีสนิมเหล็กปกคลุม เมื่อแก่เกลี้ยง ใบ ประกอบแบบขนนกปลายคี่ เรียงสลับ ก้านใบยาว 7–9 ซม. มีใบย่อย 4–6 คู่ แผ่นใบย่อยรูปขอบขนานแกมรูปไข่ หรือรูปหอกแกมรูปรี กว้าง 2.5–6 ซม. ยาว 5–18 ซม. ปลายเรียวแหลม หรือค่อยๆ เรียวแหลมไปตั้งแต่กลางใบ โคนกลมเบี้ยว หรือกึ่งรูปหัวใจ ผิวใบมีขนกระจายทั่วไป หรือเฉพาะบนเส้นกลางใบและเส้นแขนงใบทั้งสองด้าน เส้นแขนงใบย่อย 8–14 คู่ ก้านใบย่อยยาว 0.3–0.9 ซม. ดอก เล็ก สีขาว หรือชมพู ออกเป็นช่อแยกแขนง ผล ค่อนข้างกลม เส้นผ่านศูนย์กลาง 0.8–1.4 ซม. มีขนนุ่มสีน้ำตาล มีปีกรูปขอบขนาน กว้าง 0.8 ซม. ยาว 8.5–11 ซม. ปลายมน หรือค่อนข้างแหลม ชันรูจีมีการกระจายพันธุ์ในป่าดิบและบนเขาหินปูนทางภาคใต้ ที่ความสูงจากระดับทะเลปานกลาง 50–200 ม.

- ชันรูจีเป็นไม้ต้น สูง 5–25 ม. กิ่งอ่อน ใบอ่อนและช่อดอก มีขนสีสนิมเหล็กปกคลุม เมื่อแก่เกลี้ยง ใบ ประกอบแบบขนนกปลายคี่ เรียงสลับ ก้านใบยาว 7–9 ซม. มีใบย่อย 4–6 คู่ แผ่นใบย่อยรูปขอบขนานแกมรูปไข่ หรือรูปหอกแกมรูปรี กว้าง 2.5–6 ซม. ยาว 5–18 ซม. ปลายเรียวแหลม หรือค่อยๆ เรียวแหลมไปตั้งแต่กลางใบ โคนกลมเบี้ยว หรือกึ่งรูปหัวใจ ผิวใบมีขนกระจายทั่วไป หรือเฉพาะบนเส้นกลางใบและเส้นแขนงใบทั้งสองด้าน เส้นแขนงใบย่อย 8–14 คู่ ก้านใบย่อยยาว 0.3–0.9 ซม. ดอก เล็ก สีขาว หรือชมพู ออกเป็นช่อแยกแขนง ผล ค่อนข้างกลม เส้นผ่านศูนย์กลาง 0.8–1.4 ซม. มีขนนุ่มสีน้ำตาล มีปีกรูปขอบขนาน กว้าง 0.8 ซม. ยาว 8.5–11 ซม. ปลายมน หรือค่อนข้างแหลม ชันรูจีมีการกระจายพันธุ์ในป่าดิบและบนเขาหินปูนทางภาคใต้ ที่ความสูงจากระดับทะเลปานกลาง 50–200 ม.

- ชันรูจีเป็นไม้ต้น สูง 5–25 ม. กิ่งอ่อน ใบอ่อนและช่อดอก มีขนสีสนิมเหล็กปกคลุม เมื่อแก่เกลี้ยง ใบ ประกอบแบบขนนกปลายคี่ เรียงสลับ ก้านใบยาว 7–9 ซม. มีใบย่อย 4–6 คู่ แผ่นใบย่อยรูปขอบขนานแกมรูปไข่ หรือรูปหอกแกมรูปรี กว้าง 2.5–6 ซม. ยาว 5–18 ซม. ปลายเรียวแหลม หรือค่อยๆ เรียวแหลมไปตั้งแต่กลางใบ โคนกลมเบี้ยว หรือกึ่งรูปหัวใจ ผิวใบมีขนกระจายทั่วไป หรือเฉพาะบนเส้นกลางใบและเส้นแขนงใบทั้งสองด้าน เส้นแขนงใบย่อย 8–14 คู่ ก้านใบย่อยยาว 0.3–0.9 ซม. ดอก เล็ก สีขาว หรือชมพู ออกเป็นช่อแยกแขนง ผล ค่อนข้างกลม เส้นผ่านศูนย์กลาง 0.8–1.4 ซม. มีขนนุ่มสีน้ำตาล มีปีกรูปขอบขนาน กว้าง 0.8 ซม. ยาว 8.5–11 ซม. ปลายมน หรือค่อนข้างแหลม ชันรูจีมีการกระจายพันธุ์ในป่าดิบและบนเขาหินปูนทางภาคใต้ ที่ความสูงจากระดับทะเลปานกลาง 50–200 ม.

- สุราษฎร์ธานี

- ชุมพร, ระนอง

- เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า คลองยัน

- เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า ควนแม่ยายหม่อน