- เจริญแตกกิ่งก้านสาขาในระดับใกล้ผิวดิน มีลักษณะแผ่คลุมดิน ลำต้นมีสีเขียวอ่อนถึงเขียวปนน้ำตาล ลำต้นส่วนที่ถูกแสงมักมีสีม่วงแดงหรือสีน้ำตาล ด้านล่างที่ไม่ถูกแสงมีสีเขียว และมีขนขึ้นปกคลุมหนาแน่นมาก หลังใบมีขนขึ้นปกคลุมจำนวนมาก ในด้านหน้าไม่มีขน ใบแบบขนนกมีใบย่อย 3 ใบ (trifoliate) และมีใบเดี่ยว(simple) ขึ้นปะปน ใบมีรูปร่างหลายแบบ คือ กลม (globose) กลมแต่ปลายใบมีรอยเว้าตื้น (emerginate) วงรีกว้าง (oval) รูปไข่กลับมียอดกว้างกว่าส่วนฐาน ใบมีสีเขียวถึงเขียวเข้ม หูใบ (stipule) สีน้ำตาลเข้ม ออกดอกที่ปลายยอดการออกดอกเป็นแบบ Indeterminate (ดอกบานและเจริญเป็นฝักที่โคนช่อดอกจรถึงปลายช่อดอก) ดอกเป็นกระจะ (raceme)รูปกรวย มีดอกย่อย 16-42 ดอก ดอกย่อยมีกลีบเลี้ยงสีเขียวอ่อน กลีบดอกกลาง (standard) สีบานเย็นปลายกลีบสีม่วงอ่อน ส่วนกลีบดอกคู่ด้านข้าง (wing) จะมีสีบานเย็นสด อับเรณู(anther) สีเหลือง 4 อัน ก้านเกสรเพศผู้สีม่วงแดงเข้มเกสรเพศเมีย (stigma) สีเขียวอ่อนดอกเหลือง แต่ละฝักมีเมล็ด1-5 เมล็ด ส่วนที่เว้าคอดของฝักสามารถหักออกเป็นแต่ละข้อได้ ออกดอกติดเมล็ดมากในช่วงฤดูฝนเดือนมิถุนายน ถึงตุลาคม

- ลำต้นมีเส้นผ่านศูนย์กลาง 2.5-12.0 มิลลิเมตร ใบแบบขนนกมีใบย่อย 3 ใบ (trifoliate) และมีใบเดี่ยว(simple) ขึ้นปะปน ใบบนสุดกว้าง 1.2-3.4 เซนติเมตร ยาว 1.4-4.5 เซนติเมตร ใบข้างกว้าง 0.6-2.5 เซนติเมตร ยาว 0.6-3.5 เซนติเมตร ก้านใบยาว0.5-1.2 เซนติเมตร ช่อดอกยาว 3.5-7.5 เซนติเมตร ฝักยาว 0.5-1.8 เซนติเมตร กว้าง1.8-3.0 มิลลิเมตร

- ไทย

- ร้อยเอ็ด, อุบลราชธานี, อำนาจเจริญ, ชัยภูมิ, ศรีสะเกษ, ขอนแก่น, บุรีรัมย์, สุรินทร์, นครราชสีมา, พิษณุโลก, แม่ฮ่องสอน, สงขลา, นครศรีธรรมราช

- พบที่ความสูงเหนือระดับน้ำทะเล 35-475 เมตร โดยพบขึ้นทั่วไปในดินนา ดินทราย และในสวนป่าเต็งรัง เช่น ภาคตะวันออกเฉียงเหนือพบที่จังหวัดร้อยเอ็ด จังหวัดอุบลราชธานี จังหวัดอำนาจเจริญ จังหวัดชัยภูมิ จังหวัดศรีสะเกษ จังหวัดขอนแก่น จังหวัดบุรีรัมย์ จังหวัดสุรินทร์ จังหวัดนครราชสีมา นอกจากนั้นยังพบในจังหวัดพิษณุโลก จังหวัดแม่ฮ่องสอน จังหวัดสงขลา จังหวัดนครศรีธรรมราช