ลักษณะทางสัณฐานวิทยา :
-
จัดเป็นไม้พุ่มหรือไม้ยืนต้นขนาดเล็ก ที่มีความสูงของต้นได้ประมาณ 3-12 เมตร แตกกิ่งก้านโปร่ง กิ่งเล็กเป็นสีน้ำตาล มีเขตการกระจายพันธุ์กว้าง พบในจีนตอนใต้ ภูมิภาคอินโดจีนและมาเลเซีย ส่วนในประเทศไทยพบกระจายแบบห่าง ๆ ทุกภาค แต่พบได้มากทางภาคใต้ จนถึงระดับความสูงประมาณ 1,200 เมตร จากระดับน้ำทะเล ใบพลองขี้ควาย ใบเป็นใบเดี่ยว ออกเรียงตรงข้ามกัน ลักษณะของใบเป็นรูปรี ปลายใบแหลมหรือมน โคนใบเป็นรูปลิ่มหรือกลม ส่วนขอบใบเรียบ ใบมีขนาดยาวประมาณ 8-16 เซนติเมตร แผ่นใบค่อนข้างหนา เรียบเกลี้ยงทั้งสองด้าน ผิวใบด้านบนเป็นสีเขียวเข้มและเป็นมัน ส่วนท้องใบเป็นสีอ่อนกว่า ก้านใบยาวประมาณ 0.2-1 เซนติเมตร ดอกพลองขี้ควาย ออกดอกเป็นช่อกระจุกสั้น ๆ ตามซอกใบ ก้านช่อยาวประมาณ 0.5-1.2 เซนติเมตร ดอกเป็นสีม่วงแกมสีน้ำเงิน ใบประดับมีขนาดเล็ก ยาวประมาณ 0.5 มิลลิเมตร ร่วงได้ง่าย ก้านดอกยาวประมาณ 2-5 มิลลิเมตร ฐานรองดอกเป็นรูปถ้วยตื้น ๆ ยาวได้ประมาณ 1.5-3 มิลลิเมตร เกลี้ยง กลีบเลี้ยงจักตื้น ๆ 4 กลีบ กลีบดอกมีลักษณะย่น มี 4 กลีบ สีม่วง ลักษณะเป็นรูปไข่ ปลายแหลม ยาวประมาณ 2 มิลลิเมตร โคนกลีบเชื่อมติดกัน ดอกมีเกสรเพศผู้ 8 อัน สีม่วง ยาวได้ประมาณ 2.5 มิลลิเมตร รวมอับเรณู อับเรณูยาวประมาณ 1-1.5 มิลลิเมตร ที่ปลายมีรยางค์ มีต่อมที่โคน ส่วนรังไข่อยู่ใต้วงกลีบ ลักษณะเป็นรูปไข่ ยอดเกสรเพศเมียเป็นตุ่ม ผลพลองขี้ควาย ผลคล้ายผลสดมีเมล็ดเดียวที่เจริญ ลักษณะของผลเป็นรูปไข่รี ๆ มีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 1-1.5 เซนติเมตร ผิวผลเรียบเกลี้ยง ผลอ่อนเป็นสีเขียวหรือสีชมพูอมม่วง พอสุกแล้วจะเปลี่ยนเป็นสีม่วงเข้มหรือสีม่วงดำ เมล็ดมีลักษณะกลม เปลือกแข็ง
-
จัดเป็นไม้พุ่มหรือไม้ยืนต้นขนาดเล็ก ที่มีความสูงของต้นได้ประมาณ 3-12 เมตร แตกกิ่งก้านโปร่ง กิ่งเล็กเป็นสีน้ำตาล มีเขตการกระจายพันธุ์กว้าง พบในจีนตอนใต้ ภูมิภาคอินโดจีนและมาเลเซีย ส่วนในประเทศไทยพบกระจายแบบห่าง ๆ ทุกภาค แต่พบได้มากทางภาคใต้ จนถึงระดับความสูงประมาณ 1,200 เมตร จากระดับน้ำทะเล ใบพลองขี้ควาย ใบเป็นใบเดี่ยว ออกเรียงตรงข้ามกัน ลักษณะของใบเป็นรูปรี ปลายใบแหลมหรือมน โคนใบเป็นรูปลิ่มหรือกลม ส่วนขอบใบเรียบ ใบมีขนาดยาวประมาณ 8-16 เซนติเมตร แผ่นใบค่อนข้างหนา เรียบเกลี้ยงทั้งสองด้าน ผิวใบด้านบนเป็นสีเขียวเข้มและเป็นมัน ส่วนท้องใบเป็นสีอ่อนกว่า ก้านใบยาวประมาณ 0.2-1 เซนติเมตร ดอกพลองขี้ควาย ออกดอกเป็นช่อกระจุกสั้น ๆ ตามซอกใบ ก้านช่อยาวประมาณ 0.5-1.2 เซนติเมตร ดอกเป็นสีม่วงแกมสีน้ำเงิน ใบประดับมีขนาดเล็ก ยาวประมาณ 0.5 มิลลิเมตร ร่วงได้ง่าย ก้านดอกยาวประมาณ 2-5 มิลลิเมตร ฐานรองดอกเป็นรูปถ้วยตื้น ๆ ยาวได้ประมาณ 1.5-3 มิลลิเมตร เกลี้ยง กลีบเลี้ยงจักตื้น ๆ 4 กลีบ กลีบดอกมีลักษณะย่น มี 4 กลีบ สีม่วง ลักษณะเป็นรูปไข่ ปลายแหลม ยาวประมาณ 2 มิลลิเมตร โคนกลีบเชื่อมติดกัน ดอกมีเกสรเพศผู้ 8 อัน สีม่วง ยาวได้ประมาณ 2.5 มิลลิเมตร รวมอับเรณู อับเรณูยาวประมาณ 1-1.5 มิลลิเมตร ที่ปลายมีรยางค์ มีต่อมที่โคน ส่วนรังไข่อยู่ใต้วงกลีบ ลักษณะเป็นรูปไข่ ยอดเกสรเพศเมียเป็นตุ่ม ผลพลองขี้ควาย ผลคล้ายผลสดมีเมล็ดเดียวที่เจริญ ลักษณะของผลเป็นรูปไข่รี ๆ มีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 1-1.5 เซนติเมตร ผิวผลเรียบเกลี้ยง ผลอ่อนเป็นสีเขียวหรือสีชมพูอมม่วง พอสุกแล้วจะเปลี่ยนเป็นสีม่วงเข้มหรือสีม่วงดำ เมล็ดมีลักษณะกลม เปลือกแข็ง
-
จัดเป็นไม้พุ่มหรือไม้ยืนต้นขนาดเล็ก ที่มีความสูงของต้นได้ประมาณ 3-12 เมตร แตกกิ่งก้านโปร่ง กิ่งเล็กเป็นสีน้ำตาล มีเขตการกระจายพันธุ์กว้าง พบในจีนตอนใต้ ภูมิภาคอินโดจีนและมาเลเซีย ส่วนในประเทศไทยพบกระจายแบบห่าง ๆ ทุกภาค แต่พบได้มากทางภาคใต้ จนถึงระดับความสูงประมาณ 1,200 เมตร จากระดับน้ำทะเล ใบพลองขี้ควาย ใบเป็นใบเดี่ยว ออกเรียงตรงข้ามกัน ลักษณะของใบเป็นรูปรี ปลายใบแหลมหรือมน โคนใบเป็นรูปลิ่มหรือกลม ส่วนขอบใบเรียบ ใบมีขนาดยาวประมาณ 8-16 เซนติเมตร แผ่นใบค่อนข้างหนา เรียบเกลี้ยงทั้งสองด้าน ผิวใบด้านบนเป็นสีเขียวเข้มและเป็นมัน ส่วนท้องใบเป็นสีอ่อนกว่า ก้านใบยาวประมาณ 0.2-1 เซนติเมตร ดอกพลองขี้ควาย ออกดอกเป็นช่อกระจุกสั้น ๆ ตามซอกใบ ก้านช่อยาวประมาณ 0.5-1.2 เซนติเมตร ดอกเป็นสีม่วงแกมสีน้ำเงิน ใบประดับมีขนาดเล็ก ยาวประมาณ 0.5 มิลลิเมตร ร่วงได้ง่าย ก้านดอกยาวประมาณ 2-5 มิลลิเมตร ฐานรองดอกเป็นรูปถ้วยตื้น ๆ ยาวได้ประมาณ 1.5-3 มิลลิเมตร เกลี้ยง กลีบเลี้ยงจักตื้น ๆ 4 กลีบ กลีบดอกมีลักษณะย่น มี 4 กลีบ สีม่วง ลักษณะเป็นรูปไข่ ปลายแหลม ยาวประมาณ 2 มิลลิเมตร โคนกลีบเชื่อมติดกัน ดอกมีเกสรเพศผู้ 8 อัน สีม่วง ยาวได้ประมาณ 2.5 มิลลิเมตร รวมอับเรณู อับเรณูยาวประมาณ 1-1.5 มิลลิเมตร ที่ปลายมีรยางค์ มีต่อมที่โคน ส่วนรังไข่อยู่ใต้วงกลีบ ลักษณะเป็นรูปไข่ ยอดเกสรเพศเมียเป็นตุ่ม ผลพลองขี้ควาย ผลคล้ายผลสดมีเมล็ดเดียวที่เจริญ ลักษณะของผลเป็นรูปไข่รี ๆ มีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 1-1.5 เซนติเมตร ผิวผลเรียบเกลี้ยง ผลอ่อนเป็นสีเขียวหรือสีชมพูอมม่วง พอสุกแล้วจะเปลี่ยนเป็นสีม่วงเข้มหรือสีม่วงดำ เมล็ดมีลักษณะกลม เปลือกแข็ง
-
จัดเป็นไม้พุ่มหรือไม้ยืนต้นขนาดเล็ก ที่มีความสูงของต้นได้ประมาณ 3-12 เมตร แตกกิ่งก้านโปร่ง กิ่งเล็กเป็นสีน้ำตาล มีเขตการกระจายพันธุ์กว้าง พบในจีนตอนใต้ ภูมิภาคอินโดจีนและมาเลเซีย ส่วนในประเทศไทยพบกระจายแบบห่าง ๆ ทุกภาค แต่พบได้มากทางภาคใต้ จนถึงระดับความสูงประมาณ 1,200 เมตร จากระดับน้ำทะเล ใบพลองขี้ควาย ใบเป็นใบเดี่ยว ออกเรียงตรงข้ามกัน ลักษณะของใบเป็นรูปรี ปลายใบแหลมหรือมน โคนใบเป็นรูปลิ่มหรือกลม ส่วนขอบใบเรียบ ใบมีขนาดยาวประมาณ 8-16 เซนติเมตร แผ่นใบค่อนข้างหนา เรียบเกลี้ยงทั้งสองด้าน ผิวใบด้านบนเป็นสีเขียวเข้มและเป็นมัน ส่วนท้องใบเป็นสีอ่อนกว่า ก้านใบยาวประมาณ 0.2-1 เซนติเมตร ดอกพลองขี้ควาย ออกดอกเป็นช่อกระจุกสั้น ๆ ตามซอกใบ ก้านช่อยาวประมาณ 0.5-1.2 เซนติเมตร ดอกเป็นสีม่วงแกมสีน้ำเงิน ใบประดับมีขนาดเล็ก ยาวประมาณ 0.5 มิลลิเมตร ร่วงได้ง่าย ก้านดอกยาวประมาณ 2-5 มิลลิเมตร ฐานรองดอกเป็นรูปถ้วยตื้น ๆ ยาวได้ประมาณ 1.5-3 มิลลิเมตร เกลี้ยง กลีบเลี้ยงจักตื้น ๆ 4 กลีบ กลีบดอกมีลักษณะย่น มี 4 กลีบ สีม่วง ลักษณะเป็นรูปไข่ ปลายแหลม ยาวประมาณ 2 มิลลิเมตร โคนกลีบเชื่อมติดกัน ดอกมีเกสรเพศผู้ 8 อัน สีม่วง ยาวได้ประมาณ 2.5 มิลลิเมตร รวมอับเรณู อับเรณูยาวประมาณ 1-1.5 มิลลิเมตร ที่ปลายมีรยางค์ มีต่อมที่โคน ส่วนรังไข่อยู่ใต้วงกลีบ ลักษณะเป็นรูปไข่ ยอดเกสรเพศเมียเป็นตุ่ม ผลพลองขี้ควาย ผลคล้ายผลสดมีเมล็ดเดียวที่เจริญ ลักษณะของผลเป็นรูปไข่รี ๆ มีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 1-1.5 เซนติเมตร ผิวผลเรียบเกลี้ยง ผลอ่อนเป็นสีเขียวหรือสีชมพูอมม่วง พอสุกแล้วจะเปลี่ยนเป็นสีม่วงเข้มหรือสีม่วงดำ เมล็ดมีลักษณะกลม เปลือกแข็ง
แหล่งที่พบภายในประเทศ :
-
พิษณุโลก
-
สระบุรี
-
สงขลา
-
นครราชสีมา
-
นครราชสีมา
-
เพชรบุรี, ประจวบคีรีขันธ์
-
เพชรบูรณ์
-
เพชรบูรณ์
-
พัทลุง
-
พังงา
-
ประจวบคีรีขันธ์
-
ประจวบคีรีขันธ์
-
จันทบุรี
-
สระบุรี, นครราชสีมา, ปราจีนบุรี, นครนายก
-
ชัยภูมิ
-
ชัยภูมิ
-
ชัยภูมิ
-
สระบุรี
-
สระแก้ว
-
เลย
-
สงขลา
-
ชุมพร
-
ตรัง, พัทลุง, สตูล, สงขลา
-
ตรัง, พัทลุง, สตูล, สงขลา
-
ฉะเชิงเทรา, ชลบุรี, ระยอง, จันทบุรี, สระแก้ว
-
จันทบุรี
-
ชุมพร, ระนอง
-
ลพบุรี
-
สตูล, สงขลา
-
กาญจนบุรี, ตาก
-
ตาก
-
พะเยา
-
สุรินทร์
-
สุรินทร์
-
ตาก
-
พื้นที่ลุ่มน้ำลำเซบาย
รายละเอียดอื่นๆ ของแหล่งที่พบ :
-
เขตห้ามล่าสัตว์ป่า เขาพนมทอง
-
เขตห้ามล่าสัตว์ป่า เขาวงจันแดง
-
เขตห้ามล่าสัตว์ป่า เขาเหรง
-
เขตห้ามล่าสัตว์ป่า ป่าเขาภูหลวง
-
เขตห้ามล่าสัตว์ป่า ป่าเขาภูหลวง
-
อุทยานแห่งชาติ แก่งกระจาน
-
อุทยานแห่งชาติ เขาค้อ
-
อุทยานแห่งชาติ เขาค้อ
-
อุทยานแห่งชาติ เขาปู่-เขาย่า
-
อุทยานแห่งชาติ เขาลำปี-หาดท้ายเหมือง
-
อุทยานแห่งชาติ เขาสามร้อยยอด
-
อุทยานแห่งชาติ เขาสามร้อยยอด
-
อุทยานแห่งชาติ เขาสิบห้าชั้น
-
อุทยานแห่งชาติ เขาใหญ่
-
อุทยานแห่งชาติ ไทรทอง
-
อุทยานแห่งชาติ ไทรทอง
-
อุทยานแห่งชาติ ไทรทอง
-
อุทยานแห่งชาติ น้ำตกสามหลั่น
-
อุทยานแห่งชาติ ปางสีดา
-
อุทยานแห่งชาติ ภูกระดึง
-
อุทยานแห่งชาติ สันกาลาคีรี
-
อุทยานแห่งชาติ หมู่เกาะชุมพร
-
เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า เขาบรรทัด
-
เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า เขาบรรทัด
-
เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า เขาอ่างฤาไน
-
เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า คลองเครือหวาย
-
เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า ควนแม่ยายหม่อน
-
เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า ซับลังกา
-
เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า โตนงาช้าง
-
เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า ทุ่งใหญ่นเรศวร
-
เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า แม่ตื่น
-
เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า เวียงลอ
-
เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า ห้วยทับทัน-ห้วยสำราญ
-
เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า ห้วยทับทัน-ห้วยสำราญ
-
เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า อุ้มผาง
-
ยโสธร,อำนาจเจริญ,อุบลราชธานี