- Cultivated.

- India, Myanmar, Indochina and Peninsular Malaysia.

- ปลูกกันแพร่หลายเป็นพืชสมุนไพร ในมาเลเซีย อินเดีย และประเทศแถบอินโดจีน

- ปลูกกันแพร่หลายเป็นพืชสมุนไพร ในมาเลเซีย อินเดีย และประเทศแถบอินโดจีน

- ปลูกกันแพร่หลายเป็นพืชสมุนไพร ในมาเลเซีย อินเดีย และประเทศแถบอินโดจีน

- ปลูกกันแพร่หลายเป็นพืชสมุนไพร ในมาเลเซีย อินเดีย และประเทศแถบอินโดจีน

- Cultivated

- นครศรีธรรมราช

- ป่าชุมชนอาลอ-โดนแบน

- เหง้าสีสนิมทองแดง รูปไข่ ขนาด 4-7 x 3-5 ซม. ด้านในของเหง้าสีฟ้าอมเขียว ส่วนเหนือดินสูง 80-90 ซม. ใบรูปร่างไข่กลับแกมรูปรี ขนาด 35-45 x 9-12 ซม. สีเขียว มีแถบสีม่วงขนานตามแนวเส้นกลางใบ ช่อดอกเกิดจากเหง้า ใบประดับสีเขียว ใบประดับส่วนยอด สีชมพูหรือแดง กลีบดอกสีแดง เกสรเพศผู้ที่เป็นหมันและกลีบปากสีเหลือง อับเรณูมีเดือยเป็นแผ่นสามเหลี่ยมปลายแหลม ชี้ลง รังไข่มีขนคลุม

- เหง้าสีสนิมทองแดง รูปไข่ ขนาด 4-7 x 3-5 ซม. ด้านในของเหง้าสีฟ้าอมเขียว ส่วนเหนือดินสูง 80-90 ซม. ใบรูปร่างไข่กลับแกมรูปรี ขนาด 35-45 x 9-12 ซม. สีเขียว มีแถบสีม่วงขนานตามแนวเส้นกลางใบ ช่อดอกเกิดจากเหง้า ใบประดับสีเขียว ใบประดับส่วนยอด สีชมพูหรือแดง กลีบดอกสีแดง เกสรเพศผู้ที่เป็นหมันและกลีบปากสีเหลือง อับเรณูมีเดือยเป็นแผ่นสามเหลี่ยมปลายแหลม ชี้ลง รังไข่มีขนคลุม

- เหง้าสีสนิมทองแดง รูปไข่ ขนาด 4-7 x 3-5 ซม. ด้านในของเหง้าสีฟ้าอมเขียว ส่วนเหนือดินสูง 80-90 ซม. ใบรูปร่างไข่กลับแกมรูปรี ขนาด 35-45 x 9-12 ซม. สีเขียว มีแถบสีม่วงขนานตามแนวเส้นกลางใบ ช่อดอกเกิดจากเหง้า ใบประดับสีเขียว ใบประดับส่วนยอด สีชมพูหรือแดง กลีบดอกสีแดง เกสรเพศผู้ที่เป็นหมันและกลีบปากสีเหลือง อับเรณูมีเดือยเป็นแผ่นสามเหลี่ยมปลายแหลม ชี้ลง รังไข่มีขนคลุม

- เหง้าสีสนิมทองแดง รูปไข่ ขนาด 4-7 x 3-5 ซม. ด้านในของเหง้าสีฟ้าอมเขียว ส่วนเหนือดินสูง 80-90 ซม. ใบรูปร่างไข่กลับแกมรูปรี ขนาด 35-45 x 9-12 ซม. สีเขียว มีแถบสีม่วงขนานตามแนวเส้นกลางใบ ช่อดอกเกิดจากเหง้า ใบประดับสีเขียว ใบประดับส่วนยอด สีชมพูหรือแดง กลีบดอกสีแดง เกสรเพศผู้ที่เป็นหมันและกลีบปากสีเหลือง อับเรณูมีเดือยเป็นแผ่นสามเหลี่ยมปลายแหลม ชี้ลง รังไข่มีขนคลุม

- เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า กะทูน

- สุรินทร์

- ราก - เป็นระบบรากฝอย กระจายออกจากเหง้าใต้ดิน มีบริเวณใกล้ปลายของรากมีการสะสมอาหารทำให้พองโตเป็นก้อนขนาดใหญ่
ลำต้น - มีลำต้นแท้ใต้ดิน หรือที่เรียกว่า เหง้าหรือหัว หัวมีลักษณะค่อนข้างกลม แตกแขนงออกเป็นแง่ง คล้ายหัวขิง
ใบ/กาบใบ - เป็นลำต้นเทียมที่แตกออกมาจากเหง้าใต้ดิน โผล่ขึ้นมามองให้เห็นเหนือดิน ใบเป็นใบเดี่ยว ใบและกาบใบมีสีเขียว เมื่อแก่จะเปลี่ยนเป็นสีเหลือง กาบใบยาวประมาณ 5-10 ซม. ตัวใบกว้างประมาณ 7-10 ซม. ยาวประมาณ 15-23 ซม. ใบมีลักษณะคล้ายใบขิง เรียวยาวเป็นรูปหอก ใบจะแห้งและร่วงไปในช่วงหน้าหนาวเดือนธันวาคม เหลือเพียงหัวที่อยู่ใต้ดิน จนถึงต้นหน้าฝนหลังฝนตกแล้วจึงค่อยออกดอกให้เห็น พร้อมกับเริ่มแทงใบใหม่ออกมาหลังดอกบาน
ดอก - ออกเป็นช่อ แทงออกบริเวณใจกลางของลำต้น มีก้านดอกมักเป็นสีขาวหรือสีแดงม่วง ส่วนตัวดอกที่มองเห็นจะเป็นใบประดับ มักมีหลายสีผสมกัน อาทิ สีแดง สีชมพู สีขาว สีม่วง และสีเหลือง ก้านดอกมีลักษณะทรงกลมยาว ขนาดประมาณ 0.5-1 ซม. ยาวประมาณ 3-8 ซม. ตัวดอกประกอบด้วยใบประดับจำนวนมาก เรียงซ้อนกันขึ้นสูงเป็นรูปทรงกระบอก ยาวประมาณ 10-18 ซม. ภายในใบประดับจะเป็นดอกจริงที่มีรูปร่างคล้ายดอกกล้วยไม้ มีลักษณะเป็นหลอด มีกลีบดอกเป็นสีม่วง แต้มด้วยสีเหลือง โดยในแต่ละซอกของใบประดับจะดอก 2-7 ดอก และจะพัฒนาได้เป็นผลเพียง 2 ผล เนื่องจากผลมีขนาดใหญ่และอยู่ภายในซอกใบประดับได้เพียง 2 ผล ทั้งนี้ ดอกจะบานในช่วงเช้าหลังได้รับแสงแดด และจะค่อย
เหี่ยวในช่วงบ่าย ดอกออกเพียงปีละครั้ง ในช่วงเดือนมิถุนายน-สิงหาคม ของทุกปี
ผล - พัฒนามาจากดอก ซึ่งส่วนมากในซอกของใบประดับมักพบประมาณ 2 ผล ผล
มีลักษณะกลม ภายในเป็นเมล็ดที่มีรูปร่างคล้ายเมล็ดองุ่น ด้านปลายของเมล็ดมีเยื่อบางๆ สีขาว เมล็ดมีลักษณะเป็นแฉก

- นำเหง้าเคี้ยวกิน (หรือจะเคี้ยวกับเกลือ) ช่วยบรรเทาอาการไอ หรือต้มดื่มแก้ท้องเสีย

- 4.1 Medicine for human (ยารักษาโรคมนุษย์)