- พื้นที่ชุ่มน้ำพรุควนขี้เสียน

- ไม้พุ่มรอเลื้อยถึงไม้เถาเนื้อแข็ง มียางสีเหลืองอ่อน ต้น กิ่ง และง่ามใบมีหนามเหล็กแข็ง ยาว 1-5 ซม. ปลายแหลม ตรง หรือโค้งเล็กน้อย ใบ เป็นใบเดี่ยว เรียงสลับ รูปรี กว้าง 1-5 ซม. ยาว 2-11 ซม. ปลายแหลมหรือมน โคนสอบ ขอบเรียบ เส้นแขนงใบข้างละ 6-9 เส้น ก้านใบยาว 0.3-1.5 ซม. หูใบเล็กมากและร่วงง่าย ดอก แยกเพศต่างต้น ช่อดอกเพศผู้เป็นช่อกระจะกลาย ๆ ช่อดอกเพศเมียเป็นช่อกระจุกแน่น ออกตามง่ามใบเป็นคู่หรืออยู่เดี่ยว ๆ ก้านช่อดอกยาว 0.7-1 ซม. สีขาวนวล ดอกเล็กมาก ที่โคนดอกมีใบประดับเล็กมากรูปช้อน กลีบรวม 4 กลีบ รูปไข่กลับ ข้างนอกมีขนสั้น เกสรเพศผู้ 4 อัน เล็กมาก ช่อดอกเพศเมียเส้นผ่านศูนย์กลาง 6-8 มม. ดอกเล็กมาก กลีบรวม 4 กลีบ โคนติดกัน ปลายแยก รังไข่ใต้วงกลีบ ก้านเกสรเพศเมียยาวเรียว ยาวกว่ากลีบรวมเล็กน้อย ผล แบบผลรวม กลม ผิวขรุขระ เส้นผ่านศูนย์กลาง 1-2.5 ซม. เมล็ดเล็กมาก

- พืชชนิดนี้มีถิ่นกำเนิดในประเทศไทย กระจายพันธุ์เกือบทุกภาค ขึ้นตามป่าละเมาะ ป่าเบญจพรรณ และป่าดิบ บนพื้นที่ระดับไปจนถึงที่สูงจากระดับน้ำทะเลประมาณ 1,200 ม. ในต่างประเทศพบที่สาธารณรัฐประชาชนจีน ญี่ปุ่น อินเดีย ศรีลังกา ภูมิภาคอินโดจีน ภูมิภาคมาเลเซีย

- เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าภูเขียว-ทุ่งกะมัง