- พื้นที่ชุ่มน้ำหนองบงคาย

- ไม้เถา ผิวเกลี้ยง รากมีเนื้อแข็ง กิ่งยาวเรียวเป็นร่อง ใบเดี่ยวเรียงสลับกัน รูปสามเหลี่ยมแคบปลายใบเรียวแหลม โคนใบตัดตรง ขอบใบเรียบหรือเป็นคลื่นเล็กน้อย มีเส้นใบขึ้นจากโคนใบ ดอกมีกลิ่นเหม็น ออกเป็นช่อสั้นตามง่ามใบ ช่อหนึ่งมีเพียง 2-3 ดอก ใบประดับขนาดเล็ก รูปไข่ปลายแหลม ก้านดอกขาว กลีบดอกมีชั้นเดียวไม่แยกเป็นกลีบเลี้ยงและกลีบดอก โคนดอกพองเป็นกะเปาะกลม ถัดขึ้นไปเป็นทรงกระบอกยาว ปลายกลีบดอกผายเป็นปากแตร ปลายข้างหนึ่งยื่นยาวออกไป ขอบม้วนออก กระเปาะและท่อดอกด้านนอกสีเขียวอ่อน ขอบกลีบสีม่วงดำ ปลายกลีบที่ยื่นออกไปมีสีน้ำตาลอมเขียวช้ำๆ ด้านล่างสีม่วงดำบริเวณสีม่วงมีขน ผลเป็นผลแห้งรูปเกือบกลมหรือรูปขอบขนาน ภายในมี 6 ช่อง ผลแก่แตกออกเป็น 6 เสี่ยง แต่ละเสี่ยงมีก้านติดอยู่ เป็นก้านช่อดอกเดิมซึ่งแยกออก เมล็ดแบน รูปไข่ มีปีก

- มีถิ่นกำเนิดทางตอนใต้ของประเทศอินเดีย และพบในประเทศศรีลังกา

- เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าภูเขียว-ทุ่งกะมัง