ข้อมูลสิ่งมีชีวิต

หน้าแรก ข้อมูลสิ่งมีชีวิต Lepisanthes fruticosa (Roxb.) Leenh.
ชำมะเลียง
  • ชื่อวิทยาศาสตร์:
    Lepisanthes fruticosa
  • ชื่อวิทยาศาสตร์แบบเต็ม:
    Lepisanthes fruticosa (Roxb.) Leenh.
  • ชื่อสามัญ:
    - Luna nut
  • ชื่อไทย:
    - ชำมะเลียง
    - เรียง
  • อาณาจักร:
  • ไฟลัม:
  • ชั้น:
  • อันดับ:
  • วงศ์:
  • สกุล:
  • ปีที่ตีพิมพ์:
    -
วันที่อัพเดท : 12 มิ.ย. 2566 12:11 น.
วันที่สร้าง: 12 มิ.ย. 2566 12:11 น.
ข้อมูลทั่วไป
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ :
- ไม้พุ่มถึงไม้ต้นขนาดเล็ก สูงได้ถึง 8 เมตร ใบ เป็นใบ ประกอบแบบขนนก ใบย่อยรูปไข่ถึงรูปไข่กลับ กว้าง 2-8 ซม. ยาว 9-30 ซม. ปลายใบแหลมทู่ โคนใบสอบ ผิวใบเกลี้ยง มีหูใบ แผ่เป็นแผ่น รูปเกือบกลม ขนาดกว้าง 2-3.5 ซม. เรียงเวียน ซ้อนกันบริเวณโคนก้านใบใกล้ปลายยอด ดอก สีขาวครีม ออกเป็น ช่อห้อย ยาวถึง 75 ซม. แยกเพศ ดอกบานกว้าง 5-7 มม. กลีบรองดอก 4 กลีบ รูปเกือบกลม กลีบดอก 4 กลีบ เกสรผู้ 5-8 อัน รังไข่มี 2 ช่อง ผล รูปไข่ถึงรูปรีป้อม สีม่วงดำถึงออกแดง ผิวเกลี้ยงมักมี 2 เมล็ด
- ไม้พุ่มหรือไม้ต้น อาจสูงได้ถึง 15 ม. กิ่งบางครั้งมีช่องอากาศ หูใบเทียมคล้ายใบติดเป็นคู่ที่โคนก้านใบ รูปรีกว้างหรือกลม ยาว 2–4 ซม. มีก้านสั้น ๆ ใบประกอบปลายคี่ เรียงเวียน ใบย่อยมี 5–7 คู่ เรียงสลับหรือตรงข้าม รูปขอบขนานหรือรูปใบหอก ยาว 9–40 ซม. ใบปลายส่วนมากลดรูป ก้านใบยาว 3–5 มม. ช่อดอกออกตามกิ่งหรือซอกใบ ยาวได้ถึง 75 ซม. ก้านดอกยาวได้ถึงประมาณ 1 ซม. กลีบเลี้ยง 4 กลีบ รูปรีกว้าง ยาว 2–4 มม. ดอกสีม่วงอมแดงหรือขาว มี 4 กลีบ รูปไข่หรือรูปไข่กลับ ยาว 1.5–3 มม. ขอบมีขนครุย เกสรเพศผู้มี 5–8 อัน ก้านชูอับเรณูสั้นมาก ผลรูปรีหรือรูปไข่ ยาว 1–3 ซม. สุกสีม่วงดำ มี 2 เมล็ด ยาว 1–2 ซม. มีขั้ว (ดูข้อมูลเพิ่มเติมที่ มะหวด, สกุล)
- ไม้พุ่มถึงไม้ต้นขนาดเล็ก สูงได้ถึง 8 เมตร ใบ เป็นใบ ประกอบแบบขนนก ใบย่อยรูปไข่ถึงรูปไข่กลับ กว้าง 2-8 ซม. ยาว 9-30 ซม. ปลายใบแหลมทู่ โคนใบสอบ ผิวใบเกลี้ยง มีหูใบ แผ่เป็นแผ่น รูปเกือบกลม ขนาดกว้าง 2-3.5 ซม. เรียงเวียน ซ้อนกันบริเวณโคนก้านใบใกล้ปลายยอด ดอก สีขาวครีม ออกเป็น ช่อห้อย ยาวถึง 75 ซม. แยกเพศ ดอกบานกว้าง 5-7 มม. กลีบรองดอก 4 กลีบ รูปเกือบกลม กลีบดอก 4 กลีบ เกสรผู้ 5-8 อัน รังไข่มี 2 ช่อง ผล รูปไข่ถึงรูปรีป้อม สีม่วงดำถึงออกแดง ผิวเกลี้ยงมักมี 2 เมล็ด
การกระจายพันธุ์ :
- เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ถึงอินโดนีเซีย ประเทศไทยพบมากในภาคตะวันออกเฉียงใต้ และภาคใต้ ตามแนวชายป่าหรือริมลำธาร ที่ระดับ ความสูงถึง 1,000 เมตร ออกดอกและติดผลช่วงเดือนมิถุนายน-ธันวาคม
- เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ถึงอินโดนีเซีย ประเทศไทยพบมากในภาคตะวันออกเฉียงใต้ และภาคใต้ ตามแนวชายป่าหรือริมลำธาร ที่ระดับ ความสูงถึง 1,000 เมตร ออกดอกและติดผลช่วงเดือนมิถุนายน-ธันวาคม
รายละเอียดอื่นๆ ของแหล่งที่พบ :
- พื้นที่ชุ่มน้ำพรุควนขี้เสียน
- อุทยานแห่งชาติ เขาปู่-เขาย่า
- เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า เขาบรรทัด
- เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า เขาสอยดาว
- เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า คลองพระยา
- เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า แม่น้ำภาชี
- เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า อุทยานเสด็จในกรมหลวงชุมพร
- เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า อุทยานเสด็จในกรมหลวงชุมพร
ลักษณะทางสัณฐานวิทยา :
- ชำมะเลียง หรือ พุมเรียง ภาคเหนือเรียกผักเต้า มะเถ้า ภาคตะวันออกเฉียงเหนือเรียกมะเกียง หวดข้าใหญ่ จังหวัดตราดเรียกโคมเรียง เป็นไม้ยืนต้นที่พบได้ทั่วประเทศไทยและเป็นพืชท้องถิ่นในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ใบประกอบแบบขนนก ใบย่อยเรียวยาว มีสีเขียวตลอดทั้งปี ดอกออกเป็นช่อที่กิ่งและต้น ดอกสีม่วง ติดผลช่วงกุมภาพันธ์ถึงเมษายน
- ชำมะเลียง หรือ พุมเรียง ภาคเหนือเรียกผักเต้า มะเถ้า ภาคตะวันออกเฉียงเหนือเรียกมะเกียง หวดข้าใหญ่ จังหวัดตราดเรียกโคมเรียง เป็นไม้ยืนต้นที่พบได้ทั่วประเทศไทยและเป็นพืชท้องถิ่นในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ใบประกอบแบบขนนก ใบย่อยเรียวยาว มีสีเขียวตลอดทั้งปี ดอกออกเป็นช่อที่กิ่งและต้น ดอกสีม่วง ติดผลช่วงกุมภาพันธ์ถึงเมษายน
- ชำมะเลียง หรือ พุมเรียง ภาคเหนือเรียกผักเต้า มะเถ้า ภาคตะวันออกเฉียงเหนือเรียกมะเกียง หวดข้าใหญ่ จังหวัดตราดเรียกโคมเรียง เป็นไม้ยืนต้นที่พบได้ทั่วประเทศไทยและเป็นพืชท้องถิ่นในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ใบประกอบแบบขนนก ใบย่อยเรียวยาว มีสีเขียวตลอดทั้งปี ดอกออกเป็นช่อที่กิ่งและต้น ดอกสีม่วง ติดผลช่วงกุมภาพันธ์ถึงเมษายน
- ชำมะเลียง หรือ พุมเรียง ภาคเหนือเรียกผักเต้า มะเถ้า ภาคตะวันออกเฉียงเหนือเรียกมะเกียง หวดข้าใหญ่ จังหวัดตราดเรียกโคมเรียง เป็นไม้ยืนต้นที่พบได้ทั่วประเทศไทยและเป็นพืชท้องถิ่นในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ใบประกอบแบบขนนก ใบย่อยเรียวยาว มีสีเขียวตลอดทั้งปี ดอกออกเป็นช่อที่กิ่งและต้น ดอกสีม่วง ติดผลช่วงกุมภาพันธ์ถึงเมษายน
- ชำมะเลียง หรือ พุมเรียง ภาคเหนือเรียกผักเต้า มะเถ้า ภาคตะวันออกเฉียงเหนือเรียกมะเกียง หวดข้าใหญ่ จังหวัดตราดเรียกโคมเรียง เป็นไม้ยืนต้นที่พบได้ทั่วประเทศไทยและเป็นพืชท้องถิ่นในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ใบประกอบแบบขนนก ใบย่อยเรียวยาว มีสีเขียวตลอดทั้งปี ดอกออกเป็นช่อที่กิ่งและต้น ดอกสีม่วง ติดผลช่วงกุมภาพันธ์ถึงเมษายน
การขยายพันธุ์ :
- 1. การเพาะเมล็ด
2. การปักชำ
- 1. การเพาะเมล็ด
2. การปักชำ
- 1. การเพาะเมล็ด
2. การปักชำ
- 1. การเพาะเมล็ด
2. การปักชำ
- 1. การเพาะเมล็ด
2. การปักชำ
แหล่งที่พบภายในประเทศ :
- พัทลุง
- ตรัง, พัทลุง, สตูล, สงขลา
- จันทบุรี
- กระบี่, สุราษฎร์ธานี
- ราชบุรี
- ชุมพร
- ชุมพร
- พื้นที่ทะเลสาบสงขลา
ข้อมูลการนำไปใช้ประโยชน์
รายละเอียดการนำมาใช้ประโยชน์ :
- อาหาร,สมุนไพร,ผลสุกรับประทานได้มีรสหวาน สีม่วงจากผลใช้ผสมอาหาร
สถานภาพการคุกคาม
สถานภาพการคุกคาม (โลก) :
- สิ่งมีชีวิตที่มีสถานภาพเป็นกังวลน้อยที่สุด Least Concern: LC (IUCN, 2018)
ที่มาของข้อมูล

สิ่งมีชีวิตที่เกี่ยวข้อง

Rhizoclodium riparium
Blidingia marginata
Phaseolus semierectus
ธูปฤาษี
Typha
กูดฮอก
Drynaria sparsisora