พื้นที่นำร่อง

ข้อมูลสิ่งมีชีวิต

หน้าแรก ข้อมูลสิ่งมีชีวิต

หมีเหม็น

ชื่อวิทยาศาสตร์:

Litsea glutinosa
ชื่อวิทยาศาสตร์แบบเต็ม:

Is Accepted name
ชื่อสามัญ:

- -
ชื่อไทย:

- หมีเหม็น

- หมี่

- หมูเหม็น (แพร่), ดอกจุ๋ม (ลำปาง), หมี (อุดรธานี, ลำปาง), ตังสีไพร (พิษณุโลก), อีเหม็น (กาญจนบุรี, ราชบุรี), หมูทะลวง (จันทบุรี), มะเน้อ ยุบเหยา (ภาคเหนือ, ชลบุรี), ทังบวน (ปัตตานี), มัน (ตรัง), มะเย้ย ไม้หมี่ (คนเมือง), ไม้ต๊องช้าง (ไทยใหญ่), ลำหญุบหญอ (ล

- หมี่เหม็น
อาณาจักร:
ไฟลัม:
ชั้น:
อันดับ:
วงศ์:
สกุล:
ปีที่ตีพิมพ์:

-

วันที่อัพเดท : 12 มิ.ย. 2566 12:11 น.

วันที่สร้าง: 12 มิ.ย. 2566 12:11 น.

ข้อมูลทั่วไป

ลักษณะทางสัณฐานวิทยา :

- ไม้ต้น

- ใบ - ใบเป็นใบเดี่ยว ออกเรียงสลับ มักออกเป็นกลุ่มหนาแน่นที่ปลายกิ่ง ลักษณะของใบเป็นรูปรี รูปรีแกมขอบขนาน หรือรูปไข่กลับ หรือค่อนข้างกลม ปลายใบมนหรือเรียวแหลม โคนใบมนหรือสอบเป็นครีบ ส่วนขอบใบเรียบหรือเป็นคลื่นเล็กน้อย ใบมีขนาดกว้างประมาณ 5-9 เซนติเมตร และยาวประมาณ 8-15 เซนติเมตร เนื้อใบค่อนข้างหนา หลังใบเกลี้ยง สีเขียวเข้มเป็นมัน ท้องใบมีขน มีกลิ่นหอมเฉพาะตัว ตามก้านใบมีขน ก้านใบยาวประมาณ 1-2.5 เซนติเมตร
ดอก - ดอกเป็นแบบแยกเพศอยู่คนละต้น ออกดอกเป็นช่อแบบซี่ร่ม โดยจะออกตามซอกใบและปลายกิ่ง ดอกย่อยเป็นสีเหลือง ไม่มีกลีบดอก ช่อดอกเพศผู้มีดอกย่อยประมาณ 8-10 ดอก กลีบรวมลดรูปเหลือ 1-2 กลีบ หรือไม่มีเลย ลักษณะเป็นรูปขอบขนาน ขอบกลีบมีขน ดอกมีเกสรเพศผู้ประมาณ 9-20 อัน เรียงเป็นชั้นๆ ก้านเกสรมีขน ชั้นในมีต่อมกลมๆ อับเรณูเป็นรูปรี มี 4 ช่อง เกสรเพศเมียเป็นหมันอยู่ตรงกลาง อับเรณูเป็นแบบฝาเปิด กลีบเลี้ยงมี 4 กลีบ ลักษณะของกลีบเลี้ยงเป็นรูปกลม ส่วนช่อดอกเพศเมียกลีบรวมลดรูปเหลือเพียงเล็กน้อยหรือไม่มี ก้านช่อดอกยาวประมาณ 2-6 เซนติเมตร เกสรเพศผู้เป็นหมัน ลักษณะเป็นรูปช้อน ส่วนเกสรเพศเมียไม่มีขน รังไข่เป็นรูปไข่ ก้านเกสรเพศเมียยาวประมาณ 1-2 มิลลิเมตร ปลายเกสรเพศเมียเป็นรูปจาน มีกลีบเลี้ยง 4 กลีบ แยกจากกัน โดยจะออกดอกในช่วงเดือนกุมภาพันธ์ถึงเดือนตุลาคม
ผล - มีกลิ่นเหม็น ลักษณะของผลเป็นรูปทรงกลม มีขนาดประมาณ 5-7 มิลลิเมตร ผิวผลเรียบเป็นมัน ผลอ่อนเป็นสีเขียว เมื่อสุกแล้วจะเปลี่ยนสีม่วงเข้มเกือบดำ ก้านผลมีขน ภายในผลมีเมล็ด 1 เมล็ด เมล็ดแข็ง ช่อหนึ่งมีผลประมาณ 3-5 ผล

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ :

- ไม้ยืนต้น ลำต้น: สูง 5-15 ม. ใบ: เป็นใบเดี่ยวเรียงสลับ รูปวงรีแกมขอบขนาน หรือรูปไข่กลับ กว้าง 7.7-10 ซม. ยาว 14.8-22 ซม. ผิวใบด้านล่างมีขน ดอก: เป็นช่อออกเป็นกระจุกที่ซอกใบ ไม่มีกลีบดอก เกสรตัวผู้มีจำนวนมาก สีเหลืองอ่อนปนเขียว ดอกแยกเพศอยู่คนละต้น ดอกย่อยมี 7-9 ดอก ต่อช่อ ผล: รูปทรงกลมเมื่อสุกสีม่วงเข้ม มี 3-5 ผล ต่อช่อ ขยายพันธุ์โดยการใช้เมล็ด

- จัดเป็นพรรณไม้ยืนต้นผลัดใบ มีความสูงได้ประมาณ 5-15 เมตร แตกกิ่งก้านเป็นพุ่มกลมทึบ เปลือกลำต้นเป็นสีน้ำตาล ลำต้นแก่แตกเป็นร่องตื้นๆ ตามยาว ตามกิ่งอ่อนและยอดอ่อนมีขนละเอียด

รายละเอียดอื่นๆ ของแหล่งที่พบ :

- พื้นที่ชุ่มน้ำหนองบงคาย

- เทือกเขาห้วยตูน อ.ร้องกวาง แพร่ และ เขาดอยติ้ว อ.ท่าวังผา น่าน

- อำเภอเชียงคำ อำเภอปง พะเยา, อำเภอสองแคว น่าน

- ป่าดอยอินทนนท์, เขตอำเภอจอมทอง อำเภอแม่แจ่ม อำเภอแม่วาง และกิ่งอำเภอดอยหล่อ

- ภูผาเทิบ

- เขตห้ามล่าสัตว์ป่าแก่งคอย

- เขตห้ามล่าสัตว์ป่า เขาพนมทอง

- เขตห้ามล่าสัตว์ป่า ป่าเขาภูหลวง

- เขตห้ามล่าสัตว์ป่า ภูสันเขียว

- อุทยานแห่งชาติ แก่งกระจาน

- อุทยานแห่งชาติ เขานัน

- อุทยานแห่งชาติ เขาพระวิหาร

- อุทยานแห่งชาติ ทุ่งแสลงหลวง

- อุทยานแห่งชาติ ไทรทอง

- อุทยานแห่งชาติ น้ำตกพาเจริญ

- อุทยานแห่งชาติ น้ำตกสามหลั่น

- อุทยานแห่งชาติ ป่าหินงาม

- อุทยานแห่งชาติ ภูกระดึง

- อุทยานแห่งชาติ ภูผาเทิบ

- อุทยานแห่งชาติ แม่วาง

- อุทยานแห่งชาติ ลำคลองงู

- อุทยานแห่งชาติ ศรีลานนา

- เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า เขาบรรทัด

- เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า เชียงดาว

- เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า ซับลังกา

- เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า ดงใหญ่

- เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า ดอยผาช้าง

- เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า ดอยเวียงหล้า

- เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า ดอยหลวง

- เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า ตะเบาะ-ห้วยใหญ่

- เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า โตนปริวรรต

- เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า ถ้ำเจ้าราม

- เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า ทุ่งใหญ่นเรศวร

- เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า น้ำปาด

- เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า พนมดงรัก

- เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า ภูขัด

- เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า ภูเขียว

- เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า ภูค้อ-ภูกระแต

- เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า ภูผาแดง

- เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า ภูเมี่ยง-ภูทอง

- เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า ภูวัว

- เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า ภูหลวง

- เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า แม่ตื่น

- เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า แม่น้ำภาชี

- เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า แม่ยวมฝั่งขวา

- เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า ลำน้ำน่านฝั่งขวา

- เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า ลุ่มน้ำปาย

- เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า เวียงลอ

- เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า สลักพระ

- เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า สะเมิง

- เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า ห้วยทับทัน-ห้วยสำราญ

- เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า ห้วยศาลา

- เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า อมก๋อย

- เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า สลักพระ

- เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า สะเมิง

- เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า ห้วยทับทัน-ห้วยสำราญ

- เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า ห้วยศาลา

- เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า อมก๋อย

- เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า อุทยานเสด็จในกรมหลวงชุมพร

- เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า อุ้มผาง

- บริเวณโดยรอบโรงไฟฟ้าและเหมืองแม่เมาะ อำเภอแม่เมาะ จังหวัดลำปาง

- สุรินทร์

- บ้านทำนบ หมู่ที่ 4 ต.กันตวจระมวล อ.ปราสาท จ.สุรินทร์

แหล่งที่พบภายในประเทศ :

- แพร่,น่าน

- พะเยา,น่าน

- เชียงใหม่

- มุกดาหาร

- สระบุรี

- พิษณุโลก

- นครราชสีมา

- อุตรดิตถ์

- เพชรบุรี, ประจวบคีรีขันธ์

- นครศรีธรรมราช

- อุบลราชธานี, ศรีสะเกษ

- เพชรบูรณ์, พิษณุโลก

- ชัยภูมิ

- ตาก

- สระบุรี

- ชัยภูมิ

- เลย

- มุกดาหาร

- เชียงใหม่

- กาญจนบุรี

- เชียงใหม่

- ตรัง, พัทลุง, สตูล, สงขลา

- เชียงใหม่

- ลพบุรี

- บุรีรัมย์

- พะเยา, น่าน

- แม่ฮ่องสอน

- แพร่

- ชัยภูมิ, เพชรบูรณ์

- พังงา

- สุโขทัย, ลำปาง

- กาญจนบุรี, ตาก

- อุตรดิตถ์

- ศรีสะเกษ

- พิษณุโลก

- ชัยภูมิ

- เลย

- เพชรบูรณ์

- พิษณุโลก

- บึงกาฬ

- เลย, เพชรบูรณ์

- ตาก

- ราชบุรี

- แม่ฮ่องสอน

- แพร่, อุตรดิตถ์

- แม่ฮ่องสอน

- พะเยา

- กาญจนบุรี

- เชียงใหม่

- สุรินทร์

- ศรีสะเกษ

- เชียงใหม่

- กาญจนบุรี

- เชียงใหม่

- สุรินทร์

- ศรีสะเกษ

- เชียงใหม่

- ชุมพร

- ตาก

- ลำปาง

- ป่าชุมชนอาลอ-โดนแบน

- สุรินทร์

ข้อมูลการนำไปใช้ประโยชน์

รายละเอียดการนำมาใช้ประโยชน์ :

- สมุนไพร,ไม้ดอกไม้ประดับ,ใบขยี้กับน้ำสระผม ฆ่าเหา

- ตำรายาไทยจะใช้รากต้นหมี่เป็นยาบำรุงกำลัง รากใช้เป็นยาแก้ไข้ออกฝีเครือ เปลือกสดใช้อมแก้ปวดฟัน แก้ปากเหม็น ช่วยแก้ลมเป็นก้อนในท้อง รากใช้ต้มกับน้ำกินเป็นยาแก้อาการท้องอืด ท้องร่วง เปลือกต้นมีรสฝาดเฝื่อน ใช้ต้มกับน้ำดื่มเป็นยาแก้บิด แก้ท้องเสีย ใบมีสรรพคุณเป็นยาปัสสาวะ ช่วยแก้ริดสีดวงแตก เปลือกต้นใช้ต้มกับน้ำดื่มเป็นยาแก้ปวดมดลูกของสตรี ช่วยกระตุ้นความรู้สึกทางเพศ

สถานภาพการคุกคาม

สถานภาพการคุกคาม (โลก) :

- สิ่งมีชีวิตที่มีสถานภาพเป็นกังวลน้อยที่สุด Least Concern: LC (IUCN, 2019)

ที่มาของข้อมูล

ข้อมูลสิ่งมีชีวิต

หมีเหม็น

ชื่อวิทยาศาสตร์:

ชื่อวิทยาศาสตร์แบบเต็ม:

ชื่อสามัญ:

ชื่อไทย:

อาณาจักร:

ไฟลัม:

ชั้น:

อันดับ:

วงศ์:

สกุล:

ปีที่ตีพิมพ์:

ลักษณะทางสัณฐานวิทยา :

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ :

รายละเอียดอื่นๆ ของแหล่งที่พบ :

แหล่งที่พบภายในประเทศ :

รายละเอียดการนำมาใช้ประโยชน์ :

สถานภาพการคุกคาม (โลก) :

สิ่งมีชีวิตที่เกี่ยวข้อง

-

Syzygium sp.1

กัดลิ้น

Walsura trichostemon

มะห้า

Syzygium albiflorum

ฮักน้อย

Gluta obovata

-

Millettia sp.1

ข้อมูลสิ่งมีชีวิต

หมีเหม็น

ชื่อวิทยาศาสตร์:

ชื่อวิทยาศาสตร์แบบเต็ม:

ชื่อสามัญ:

ชื่อไทย:

อาณาจักร:

ไฟลัม:

ชั้น:

อันดับ:

วงศ์:

สกุล:

ปีที่ตีพิมพ์:

ลักษณะทางสัณฐานวิทยา :

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ :

รายละเอียดอื่นๆ ของแหล่งที่พบ :

แหล่งที่พบภายในประเทศ :

รายละเอียดการนำมาใช้ประโยชน์ :

สถานภาพการคุกคาม (โลก) :

สิ่งมีชีวิตที่เกี่ยวข้อง

- Syzygium sp.1

กัดลิ้น Walsura trichostemon

มะห้า Syzygium albiflorum

ฮักน้อย Gluta obovata

- Millettia sp.1

-

Syzygium sp.1

กัดลิ้น

Walsura trichostemon

มะห้า

Syzygium albiflorum

ฮักน้อย

Gluta obovata

-

Millettia sp.1